Sąd Okręgowy w Elblągu w sprawie o sygn. akt I Ca 179/17 wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2017 r. orzekł, że niemożliwy do pogodzenia jest fakt sprzedaży uszkodzonego samochodu z żądaniem wypłaty odszkodowania równym kosztom przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody, bowiem prowadziłoby to do świadczenia przez odpowiedzialnego za szkodę kosztów w rzeczywistości nieponiesionych i niemożliwych do poniesienia przez poszkodowanego, a przewyższających szkodę. W toku postępowania sądowego poszkodowany sprzedał uszkodzony samochód. Sąd Rejonowy oddalił powództwo, a Sąd Okręgowy utrzymał w mocy powyższe orzeczenie wskazując, że żądanie powoda winno obejmować nie tyle koszty naprawy pojazdu, lecz spadek wartości pojazdu mechanicznego na skutek uszkodzenia, bowiem restytucja naturalna z której wynika konieczność pokrycia kosztów naprawy nie jest możliwa przez poszkodowanego, z uwagi na zbycie samochodu. Dalej Sąd II instancji wskazał na konieczność respektowania art. 316 § 1 k.p.c nakazującego Sądowi wzięcie pod uwagę stanu faktycznego istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy, co wyraża się w konieczności zasądzenia świadczenia pieniężnego, którego wysokość będzie odpowiadać wartości utraconego majątku w dacie orzekania. W rezultacie poszkodowany, który rozporządził rzeczą w toku postępowania, powinien liczyć się z faktem, że w takiej sytuacji odszkodowanie winno odpowiadać uszczerbkowi jakiego realnie doznał, czy różnicy między ceną uzyskaną ze sprzedaży pojazdu mechanicznego, a wartością pojazdu sprzed uszkodzenia.
Pogląd powyższy został zaaprobowany przez sądy powszechne w Polsce, które wydają orzeczenia zbieżne z powyższymi tezami.

Materiał przygotowała: adwokat Magdalena Rok – Konopa
NOWICKI & PARTNERZY Adwokaci i Radcowie Prawni